Toen half maart de noodtoestand werd afgekondigd en de president per militaire verordening ging regeren (want dat was nu eenmaal de term), werd menig Roemeen het benauwd. Men was het erover eens dat strenge maatregelen alleen zouden helpen als ze stevig gehandhaafd zouden worden. Nu de noodtoestand op 15 mei afloopt, houdt men zijn hart vast.
De situatie in Roemenië
Relatief gezien staat Roemenië er beter voor dan andere landen. Er zijn tot en met medio mei ongeveer 1000 doden gevallen en beelden van overvolle ziekenhuizen zijn uitgebleven. Toch hoeft er niet veel te gebeuren of de zorg zal alsnog overbelast raken. Door systemische corruptie, te krappe budgetten en nalatigheid ontbreekt er van alles in het gevecht tegen dit virus. Er zijn relatief veel ziekenhuismedewerkers besmet geraakt omdat ze geen beschermende schorten en pakjes tot hun beschikking hadden, procedures worden ad hoc ingesteld en weer gewijzigd en mensen met de juiste kennissen worden continue voorgetrokken in het gevecht om goede zorg. Uiteraard doen de meeste artsen en verpleegkundigen hun best, maar er hebben zich ook tientallen opeens ziekgemeld.
De noodtoestand betekent dat er uitgebreide maatregelen zijn getroffen om de openbare orde te handhaven. De scholen zijn gesloten tot het najaar (kinderen krijgen les online), parken zijn gesloten en als je naar buiten gaat moet je een verklaring bij je hebben waarop staat waar je heen gaat en wat je gaat doen. Alleen essentiële bezigheden zijn toegestaan, wandelen of joggen in je eigen buurt hoort daar gelukkig ook bij.
De gevolgen van het niet houden aan de maatregelen
Als mensen tegenstribbelen en zich niet houden aan quarantainemaatregelen, zoals her en der in het land in zigeunerbuurten gebeurt, en een aantal mensen wordt ziek, dan komt het leger de hele wijk afsluiten om verdere verspreiding te voorkomen. Overtredingen worden bestraft met hoge boetes die kunnen oplopen in de duizenden (lei). Na het ongrondwettelijk verklaren van deze boetes door het grondwettelijk hof, werd het spontaan een stuk drukken in de stad. Nu de aangekondigde datum voor het loslaten van beperkingen nadert, is de geest van vrijheid uit de fles. Het is nog maar de vraag of de autoriteiten die er weer in kunnen krijgen, mocht dat nodig zijn.
Door: Johan Bouman
Foto: Wikimedia