NL 
EN 
Interview met Amsterdams-Ethiopisch journalist Kibret Mekonnen
We gingen op de koffie bij journalist en documentairemaker Kibret Mekonnen, een van de workshoporganisatoren van de Afrikadag 2019. Twintig jaar geleden kwam hij van Ethiopië naar Nederland. De omstandigheden om de journalistiek daar uit te oefenen waren ondragelijk geworden. “Een week voor vertrek naar Nederland zat ik nog in de gevangenis”, vertelt Kibret ons in zijn kantoor in Amsterdam.
Tussen ambitie en angst
Op twintigjarige leeftijd zet de Ethiopische Kibret Mekonnen zijn eigen journalistieke tijdschrift op. In 1991 kwam de huidige Ethiopische regering aan de macht en kwam er onder druk van het Westen meer persvrijheid. Toch bleek deze persvrijheid in de praktijk niet volledig te bestaan. “Rond de publicatie van het tijdschrift leefde ik elke keer weer tussen ambitie en angst,” vertelt Kibret, “ik heb meer dan dertig keer in de gevangenis gezeten.” De omstandigheden in deze Ethiopische gevangenis waren alles behalve fijn, maakt Kibret ons duidelijk. “We zaten met 15 mensen in een ruimte van 3 bij 3 vierkante meter en hoewel ze ons voorhielden dat we eten en drinken zouden krijgen, was dat niet het geval. De gevangenis in Ethiopië is ronduit ellende.”
Sneeuw
Op 24-jarige leeftijd ging Kibret naar Nederland voor een mediaconferentie in Maastricht en besloot toen niet meer terug te keren. Een ding kan hij zich nog goed herinneren van het moment dat hij in Nederland aankwam. “Het hele land was bedekt met witte sneeuw, dat had ik nog nooit gezien. Ik vroeg een asielvergunning aan en kreeg die binnen 9 maanden. Ik had het geluk dat ik door mijn werk als politiek journalist in Ethiopië op de Amnesty Internationallijst stond, daardoor ging de aanvraag snel. Maar niet voor iedereen gaat dit zo makkelijk”, vertelt hij met een lichte frons op zijn gezicht.
“Nu word ik gezien als buurman”
Van buitenlander naar buurman
Los van de snelle asielprocedure voelde Kibret zich niet in alle opzichten meteen geaccepteerd. “Ik ben goed in het contact leggen met mensen, daar heb ik geluk mee. Maar in het begin was het moeilijk, toen werd ik continu beschouwd als buitenlander. Toch heb ik in die twintig jaar wel mijn plekje kunnen vinden. Als je nu in mijn buurt Amsterdam-Oost vraagt: “Waar woont Kibret?”, kunnen ze je zo naar mijn huis brengen. Nu word ik gezien als buurman”, zegt Kibret met een tevreden lach.
Buurtjournalist
Als buurman zet hij zich veel in voor de buurt. Hij is nog altijd bezig als journalist en documentairemaker. Daarnaast organiseert hij nu ook het Buurtfilmfestival. “Daarbij leid ik mensen op tot buurtjournalist. Dit begon als klein festival in mijn buurt en is nu aan het uitgroeien tot een evenement voor heel Amsterdam. Het festival gaat voor mij om intimiteit en gevoel met de stad, dat moet zo blijven.”
Afrikadag als startpunt
Het buurtfestival is niet zijn laatste project. Het liefste zou hij nog een Afrikacentrum willen opzetten in Amsterdam waar mensen hun Afrikaanse verhalen en culturele activiteiten met elkaar kunnen delen. “Je hoort veel over Marokkaanse, Turkse en Surinaamse minderheidsgroeperingen, maar Afrikaanse minderheden zijn veel minder zichtbaar georganiseerd. Ik wil het verhaal van ons Afrikanen naar buiten brengen en bespreekbaar maken. De Afrikadag zie ik daarbij als startpunt om mensen bij elkaar te brengen en te verbinden.”
Wil jij meer te weten komen over het werk van Kibret en de recente ontwikkelingen in Ethiopië? Kom dan op 13 april naar Afrikadag 2019. Daar organiseert Kibret samen met mede-journalist Anania Sori een interessante workshop.
Foto en tekst: Roos Daemen
