NL 
EN 
Een uitverkocht Humanity House, gepassioneerde sprekers en een indrukwekkende documentaire. Alle ingrediënten voor een bijzondere avond waren aanwezig op 26 januari. En aandacht voor Congo. Ook daar ontbrak het niet aan.
Terwijl de mensen bleven binnendruppelen introduceerde Badi voor het eerst het centrale onderwerp van de avond. Al met de eerste tonen van zijn muziek verstomde het gefluister en niet lang daarna deinsde iedereen mee op zijn fijne melodieën. Later op de avond zou Badi ook plaatsnemen in een discussiepanel om daar een antwoord formuleren op de volgende vraag: “Wat is de (on)zin van Verkiezingen in Congo?” Diezelfde vraag stelde gespreksleider Kiza Magendane aan Angelique Mbundu, Alphonse Muambi, Nadia Nsayi en het publiek.
Na een introductie van Kiza, volgde er een reality-check in de vorm van de documentaire. ‘Crisis in the Congo: Uncovering The Truth.’ Ook al stamt deze documentaire uit 2011, de heftige beelden van menselijk leed in Congo zijn nog altijd even actueel. Want, zo vertelde Nadia na afloop, “er zijn heel veel gewapende groepen actief, die ook worden gesteund door buurlanden. Ook in andere regio’s waar het altijd stabiel was ontstaan nieuwe conflicten.” Dat de documentaire voor de Congolese bevolking nog steeds de dagelijkse realiteit weerspiegelt, kon Alphonse Muambi alleen maar bevestigen. Over het nut van verkiezingen waren Alphonse en Nadia het echter niet met elkaar eens. De huidige president, Joseph Kabila, is al een jaar illegaal aan de macht. Hij weigert echter af te treden. En, zo stelden Nadia en Alphonse, een sterke oppositieleider is er niet. De zittende politici zijn vooral bezig met machtsbehoud, en de oppositie is alleen maar bezig met toegang krijgen tot die macht. Dat heeft te maken met geld, aldus Alphonse. Verkiezingen hebben geen zin, stelde hij, want ze worden bekostigd door het buitenland en zorgen niet voor verbetering. Nadia gelooft wel in verkiezingen, al is de weg naar democratie lang. De Congolezen moeten hoop houden. Zij hebben het recht om vrij te stemmen en eigen leiders te kiezen. Volgens Nadia is er reden voor hoop op vooruitgang, want er is verandering onder hoogopgeleide jongeren. En daar moet de vooruitgang uiteindelijk vandaan komen.
Maar, zo stelde Angelique Mbundu tijdens het tweede discussiepanel, “we moeten niet spreken over een Congolese probleem, niet over een Afrikaans probleem, maar over een internationaal probleem”. Juist hier in het westen is het belangrijk om je maken voor de Congolese bevolking. Dat is iets waar ook Badi zich van bewust is: “I talk about Congo in my music. And try to make a bridge between the music and the engagement for the country.” Angelique concludeert: “Het is een begin dat jullie vanavond zijn gekomen. Jullie bekeken de documentaire en lieten je informeren. Via de social media en met onze gezamenlijke inzet kunnen we verandering forceren. We zijn allemaal consumenten en hebben veel macht. Vertel bedrijven: ‘Ik wil geen telefoon of elektronische auto uit Congo’. En stel prioriteiten. Ben je bereid meer voor deze producten te betalen? Zo neem jij zelf je verantwoordelijkheid.”
Foto: Guy Basabosa en Yangambi
